Γιώργο,αντίπαλός σου δεν είναι ο "απερχόμενος"!
Είναι τα τεράστια κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα που σου κληροδότησε!
Έχε, όμως, υπ' όψιν σου πως δεν έχεις την πολυτέλεια της "περιόδου χάριτος"!
Ούτε μπορείς να ελπίζεις στην "επιείκειά" μας.
Θα κριθείς αυστηρά από την πρώτη στιγμή!
Το λάθος που κάναμε με τον Καραμανλή, που του δείξαμε απεριόριστη εμπιστοσύνη και ανοχή, δεν θα το επαναλάβουμε...
Μόλις εγκατασταθείς στου Μαξίμου φρόντισε:
α) να θέσεις σαφή όρια στον κομματικό και συνδικαλιστικό μηχανισμό. Σε αυτούς τους χώρους, κυρίως, καλλιεργείται κλίμα λεηλασίας του δημόσιου χρήματος. Αυτοί είναι που διεκδικούν "συγκυβέρνηση" και βάζουν διαρκώς εμπόδια σε κάθε εκσυγχρονιστική πρωτοβουλία.
β) να μετριάσεις τον "ιδεολογικό ζήλο", και να επιλέξεις λύσεις ρεαλιστικές, εφαρμόσιμες και αποτελεσματικές Η οικονομία μας κρέμεται σε μια κλωστή!
Υ.Γ.: Η γνώμη μου για τον Σημίτη: αντικειμενικά ήταν ένας πετυχημένος πρωθυπουργός. Νοικοκύρεψε κάπως το κράτος και συμμάζεψε την οικονομία. Όσοι θυμούνται τι χάος παρέδωσε το 1993 ο Μητσοτάκης, θα καταλάβουν τι εννοώ...
Ο Σημίτης θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία ως ο "καλύτερος πρωθυπουργός της Δεξιάς"!
Δεν είχε καμία επαφή με την κοινωνική βάση του ΠΑΣΟΚ, αδιαφόρησε για τις ανάγκες και τα προβλήματα των "μη προνομιούχων", θεοποίησε τους αριθμούς εις βάρος της κοινωνίας, επέτρεψε στη διαπλοκή και στη διαφθορά να χώσουν βαθειά τα νύχια τους στο κράτος και στο ΠΑΣΟΚ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου