Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Να ξαναγίνουμε "Αργοναύτες"!

Τα τελευταία χρόνια ο ελληνικός λαός αποβλακώθηκε!
Μας έμαθαν να ζούμε παρασιτικά.
Το ένα τρίτο του πληθυσμού μας τα βόλευε με τις αγροτικές επιδοτήσεις, τις αγροτικές συντάξεις και τις αγροτικές "αποζημιώσεις", τις περισσότερες φορές για ζημιές που δεν έγιναν...
Το άλλο ένα τρίτο με τα κονδύλια για την "ενίσχυση της επιχειρηματικότητας", τα "προγράμματα απασχόλησης και απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας" κ.λπ.
Και το υπόλοιπο ένα τρίτο διοριζόμενο στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, στους ΟΤΑ κλπ.
Νομίζω πως ήρθε η ώρα να πάρουμε κάποιες μεγάλες αποφάσεις.
Να ξαναγίνουμε ο λαός των πρωτοβουλιών, της εφευρετικότητας, των μεγάλων ρίσκων και προκλήσεων...
Να ξαναγίνουμε Αργοναύτες!

Σάββατο 25 Δεκεμβρίου 2010

Η "Αγία Τρόικα"...

Ακούγεται τραγικό αλλά είν' αληθινό: ο μοναδικός σοβαρός και αξιόπιστος θεσμός αυτή τη στιγμή στη χώρα μας είναι η Τρόικα!
Ειδικά το ΔΝΤ αποτελεί τη σύγχρονη μορφή του "Σχέδιου Μάρσαλ"!
Μη μου πείτε πως την περίοδο 1947-1952 θα τη βγάζαμε"καθαρή" αν δεν υπήρχε ο πακτωλός της αμερικάνικης οικονομικής βοήθειας;
Όσο για τον Στρος Καν, να θυμίσω πως ήταν μαχητικό στέλεχος της Ένωσης Κομμουνιστών Φοιτητών και Υπουργός Οικονομικών της σοσιαλιστικής κυβέρνησης Ζοσπέν.
Τα μέτρα που πήρε μπορεί τότε να κατακρίθηκαν σπ' την "αριστερή πτέρυγα" του κόμματός του, οδήγησαν, όμως, σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, μείωση του δημόσιου χρέους και δημιούργησαν 300.000 νέες θέσεις εργασίας.
Υπήρξε ο πιο δημοφιλής Υπουργός Οικονομικών της Ε.Ε., γι' αυτό και σήμερα θεωρείται ο πιθανότερος διάδοχος του Σαρκοζί στην Προεδρία...
Παρά τα πολύ σκληρά μέτρα που πήρε η κυβέρνησή μας και την "κουλτούρα της διαμαρτυρίας" που χαρακτηρίζει το λαό μας, μέχρι τώρα δείχνουμε απίστευτη ψυχραιμία και ωριμότητα.
Αυτό δεν οφείλεται σε κάποια "μαγική υπνωτική ένεση" που δήθεν μας έκαναν, όπως λένε οι κάθε λογής Λαζοπουλαίοι.
Ο λαός μας δεν βρέθηκε απλώς με την πλάτη στον τοίχο. Στάθηκε στο χείλος του γκρεμού! Κοίταξε την άβυσσο, μέτρησε το πόσο σκοτεινή κι ατέλειωτη είναι και τρόμαξε το ματάκι και το φυλοκάρδι του!
Όμως, πολύ φοβάμαι πως όταν φύγει η Τρόικα (με το καλό), οι κυβερνήσεις μας θ' αρχίσουν ξανά-μανά τα ίδια: καραβιές διορισμών στο Δημόσιο, συντάξεις-"μαϊμούδες" με το τσουβάλι, νέα προνόμια και μισθολογικές αυξήσεις στα "ρετιρέ" των ΔΕΚΟ...

Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου 2010

Τι περιμένω ν' ακούσω απ' την ηγεσία του ΚουΚουΕ...

- δεν προασπίζουμε "κεκτημένα", συμφεροντάκια, προνομιάκια, ούτε καν θεσούλες εργασίας (τότε θα είχαμε ακόμα πεταλωτήδες)
- προασπίζουμε ανθρώπους που πρέπει να εκπαιδεύονται και να διαπαιδαγωγούνται διαρκώς ώστε να είναι χρήσιμοι στον εαυτό τους, στην οικογένειά τους και στην κοινωνία
- κομμένα τα τσαμπουκαλίκια και τα ψευτονταηλίκια. Όσοι απεργούν δεν θα κλείνουν τους δρόμους ούτε θα ταλαιπωρούν τον κόσμο, αλλά θα προσφέρουν εθελοντική και δωρεάν κοινωνική εργασία
- όσοι εργάζονται θα δίνουν απ' το υστέρημά τους ένα ποσό υπέρ των ανέργων και όσων δουλεύουν απλήρωτοι
- το κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα δεν λύνεται με επιδοματάκια και "συντεχνιακές κατακτήσεις". Χρειάζεται αλλαγή των αξιών. Όσο το βόλεμα και το μασούριασμα παραμένουν ιδανικά, η Αριστερά είναι σα να αγωνίζεται εκτός έδρας και με δυο παίχτες λιγότερους
- να ξαναγράψουμε την ιστορία του παγκόσμιου και του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος. Δεν μπορεί να έχει το ΚΚΕ την αποκλειστική αντιπροσωπεία του σταλινισμού στην Ευρώπη
- να ξαναγίνουν οι κομμουνιστές οι ερωτεύσιμοι αγωνιστές του μεσοπολέμου. Όπως τότε που κάθε κομμουνιστής τσάκιζε ένα βιβλίο στην καθισιά του αλλά έστιβε και την πέτρα στη χούφτα του. Κι άμα λάχαινε έβγαινε και στο κλαρί
- να ξεβρομίσουμε την αριστερά απ' τους "δικηγόρους", τους "πανεπιστημιακούς" και τους τεμπελχανάδες αριστερούληδες συγγραφείς της οδού Σκουφά που στηρίζουν τις υποψηφιότητες των Ψιψινάκηδων...

Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 2010

Μάκη Βορίδη, ανάλαβε την ανασυγκρότηση της "Δεξιάς πολυκατοικίας"!


Όταν μπήκα στη Νομική της Αθήνας, κει γύρω στα 1985, πρόλαβα στο τσακ τον Βορίδη, λίγο πριν πάρει πτυχίο.
Ήταν επικεφαλής μιας ομάδας ακροδεξιών φοιτητών, προερχόμενων κυρίως απ' τα βόρεια προάστεια και το Κολλέγιο Ψυχικού.
Ήταν η εποχή που ο Μάκαρος κυκλοφορούσε με το τσεκούρι στο χέρι, όπως βλέπετε στη φωτογραφία...
Τον θυμάμαι, που λέτε, σε μια Γενική Συνέλευση να παίρνει το λόγο και να λέει:
"Εμείς εμένουμε στην πρωταρχική διάκριση μεταξύ υλισμού και ιδεαλισμού. Εσείς επιλέξατε τον υλισμό και στη συνέχεια χωριστήκατε σε καπιταλιστές και μαρξιστές. Εμείς, όμως, παραμένουμε πιστοί ιδεαλιστές"!
Μεγάλη παπαριά, δεν λέω, αλλά ανάμεσα στις τόσες μαλακίες που άκουγες στις φοιτητικές συνελεύσεις αυτή κάπως ξεχώριζε.
Από τότε πέρασαν πολλά χρόνια. Ο Βορίδης αποκήρυξε το παρελθόν του με τα τσεκούρια, δεν θέλει να γίνει ο "Έλληνας Λεπέν", αναδείχθηκε σε επιτυχημένο δικηγόρο και μπήκε και στη Βουλή...
Με τον Μάκη μπορεί κανείς να διαφωνεί ιδεολογικά, αλλά δεν μπορεί να μην του αναγνωρίσει μερικά πραγματάκια: είναι συγκροτημένος, πεισματάρης και μαχητικός, έχει τετράγωνη λογική, ισχυρή επιχειρηματολογία, δεν μπλέχτηκε με τις διαπλοκές...
Στις τελευταίες εκλογές βγάλαμε κάποια συμπεράσματα:
- Η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά έχει ξοφλήσει! Από "αστικό" κόμμα έγινε ουρίτσα του ΚΚΕ και βγήκε στο κλαρί! Θέαμα γελοίο και αποκρουστικό.
- Το ΛΑΟΣ έχει ολοκληρώσει τον κύκλο του. Στα θετικά του είναι πως τόσα χρόνια "μάντρωσε" την ακροδεξιά.
- Το κόμμα που ιδρύει η Ντόρα αποβλέπει σε έναν και μόνο σκοπό: να οδηγήσει το Σαμαρά σε οδυνηρή ήττα για να επιστρέψει το μητσοτακέικο στην αρχηγεία της ΝουΔου καβάλα στ' άλογο.
Η Δεξιά πολυκατοικία καταποντίζεται και οι αρουραίοι άρχισαν να ανεβαίνουν τους ορόφους!
Είδατε το ποσοστό της "Χρυσής Αυγής" στην Αθήνα...
Η γνώμη μου είναι πως το πολιτικό μας σύστημα δεν μπορεί να λειτουργήσει ισορροπημένα χωρίς μια ισχυρή και υγιά συντηρητική παράταξη!
Η σημερινή "δεξιά τρόικα" έχει χρεοκοπήσει!
Ο Βορίδης δεν έχει καμία σχέση με τον Σαμαρά-φίτσουλα, τον Καρατζαφέρη-ατακαδόρο και την Δρακουλο-Ντόρα!
Τον Βορίδη χαίρεσαι να τον έχεις αντίπαλο. Μέσα απ' την πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση μαζί του θ' ανέβει ένα σκαλάκι και το δικό μας επίπεδο!

Σάββατο 4 Δεκεμβρίου 2010

Γιατί ο ελληνικός στρατός εισέβαλε στην Αλβανία το 1940;

Στις 13 Νοεμβρίου 1940 οι εισβολείς Ιταλοί εκδιώκονται απ' το ελληνικό έδαφος.
Τη στιγμή αυτή ο Μεταξάς παίρνει μια απ' τις πλέον αμφιλεγόμενες αποφάσεις της ελληνικής ιστορίας: διέταξε κατά μέτωπο επίθεση στις ιταλικές δυνάμεις και εισβολή του ελληνικού στρατού στο αλβανικό έδαφος.
Η απόφαση φαίνεται, εκ πρώτης όψεως, παράδοξη. Ο ψοφοδεής Μεταξάς, που κατηγορούσε το Βενιζέλο για την αποστολή του ελληνικού στρατού στη Σμύρνη το 1919 δεν μπορεί ξαφνικά να μετατρέπεται σε "λιοντάρι της Πίνδου"!
Αυτός που δεν τόλμησε να αποκαλύψει την εθνικότητα του υποβρυχίου που βύθισε την "Έλλη" τρεις μήνες νωρίτερα, ξαφνικά φαίνεται αποφασισμένος να δώσει στους Ιταλούς το "τελειωτικό χτύπημα"...
Η απόφαση αυτή από πολιτικο-στρατιωτική άποψη είναι, φαινομενικά, εντελώς παράλογη! Η μικρή και αδύναμη Ελλάδα επιτίθεται όχι μόνο στην Ιταλία αλλά και στον αήττητο και πανίσχυρο Άξονα! Ακόμα κι αν ο ελληνικός στρατός "έριχνε στη θάλασσα τους Ιταλούς" (κάτι, φυσικά, αδιανόητο) ήταν βέβαιο πως η Γερμανία θα επενέβαινε άμεσα και δυναμικά (όπως και έγινε).
Ας προσπαθήσουμε, τώρα, να ερμηνεύσουμε την φαινομενικά "παράλογη" απόφαση του Μεταξά:
Κατ' αρχήν να δούμε ποιους συνέφερε η συνέχιση του ελληνο-ιταλικού πολέμου. Φυσικά, η σκέψη όλων μας πάει αμέσως στην Αγγλία...
Οι Άγγλοι όχι μόνο ήθελαν αλλά και πίεζαν την ελληνική κυβέρνηση να πολεμήσει τους Ιταλούς "μέχρις εσχάτων"! Προτιμούσαν να σκοτώνονται οι Έλληνες φαντάροι στην Αλβανία παρά οι Εγγλέζοι στη Βόρεια Αφρική! Δεν τους ενδιέφερε να σώσουν την Ελλάδα αλλά να πλήξουν την Ιταλία!
Το αλβανικό μέτωπο είχε καθηλώσει σημαντικές ιταλικές δυνάμεις, που, διαφορετικά, θα είχαν μεταφερθεί στην Αφρική εναντίον των Βρετανών .Οι τελευταίοι επεδίωκαν και μια στρατιωτική επέμβαση των Γερμανών στα Βαλκάνια που θα μείωνε τις γερμανικές πιέσεις στη μητροπολιτική Αγγλία και στα υπόλοιπα μέτωπα.
Ο βασιλιάς Γεώργιος, σταθερά αγγλόφιλος, ήταν σαφώς υπέρ της ελληνικής επίθεσης στην Αλβανία.
Ο Μεταξάς, όμως; Εδώ τα πράγματα μπερδεύονται αρκετά. Σίγουρα είχε συμβιβαστεί με την ιδέα πως η Ελλάδα δεν μπορούσε και δεν την συνέφερε να ενταχθεί στον Άξονα. Αλλά θεωρούσε εφικτή μια ουδετερότητα "τύπου Φράνκο".
Η προσωπική μας άποψη είναι η εξής:
Ο Μεταξάς θεώρησε, τον Νοέμβριο του 1940, πως είχε μια θαυμάσια ευκαιρία να επεκτείνει τα ελληνικά σύνορα, προσαρτώντας τη Βόρεια Ήπειρο. Ο ελληνικός στρατός δεν μπορούσε σε βάθος χρόνου να νικήσει τους Ιταλούς, αλλά μέχρι τον Ιανουάριο του 1941 είχε τις δυνατότητες και τον ενθουσιασμό να καταλάβει σημαντικά εδάφη της αλβανικής επικράτειας.
Σκέφτηκε, λοιπόν, να επιτεθεί στους Ιταλούς κι αφού ο ελληνικός στρατός φτάσει μέχρι το λιμάνι της Αυλώνας, το πολύ ως τα μέσα Ιανουαρίου 1941, να επιδιώξει τη γερμανική μεσολάβηση για την υπογραφή ελληνο-ιταλικής συνθήκης ειρήνης. Με αυτή, και ο πόλεμος θα τερματιζόταν και η Ελλάδα θα διατηρούσε τα εδάφη της βορείου Ηπείρου που θα είχε καταλάβει-ελευθερώσει ο στρατός της.
Ως αντάλλαγμα, θα προσφέραμε στον Άξονα την ουδετερότητά μας, που σήμαινε πως θα υποχρεώναμε τους Βρετανούς να εγκαταλείψουν τα ελληνικά εδάφη...
Το σενάριο αυτό ίσως εξηγεί δύο ακόμη γεγονότα της περιόδου εκείνης:
α) Ο Μεταξάς πίεζε συνεχώς τον Αλέξανδρο Παπάγο, αρχηγό του Γενικού Επιτελείου, να μην σταματήσει η προέλαση του στρατού στην Αλβανία. Προφανώς ήθελε την ώρα που θα υπογραφόταν η ειρήνη να έχουμε καταλάβει όσα περισσότερα εδάφη μπορούσαμε.
β) Ο Μεταξάς, την ώρα που ο απεσταλμένος του Γεώργιος Πεσμαζόγλου είχε μυστικές επαφές στην Ελβετία με τους Γερμανούς, πεθαίνει, "εντελώς ξαφνικά", στις 29 Ιανουαρίου 1941 στα χέρια των Βρεταννών γιατρών...