Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Όχι δάκρυα για τον Κένεντι!

Ο Τεντ Κένεντι το 1962 "κληρονόμησε" στη Γερουσία τη θέση του αδελφού του Τζον που δυο χρόνια πριν είχε εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Όλοι ήξεραν πως ήταν ένας πλέι μπόυ που απολάμβανε τη ζωή αφήνοντας στους μεγαλύτερους αδελφούς του τα βάσανα της διακυβέρνησης.
Το 1969 συμμετείχε σ' ένα απ' τα πολλά πάρτι που οργανώνονταν σ' ένα μικρό νησάκι στα ανοιχτά της Μασαχουσέτης Ο 37χρονος τότε γερουσιαστής, αν και παντρεμένος, προσφέρθηκε να "συνοδεύσει" στο ξενοδοχείο της μία απ' της κοπέλες. Ο μεθυσμένος Τεντ
οδηγούσε με μεγάλη ταχύτητα την τεράστια Ολντσμομπίλ στους επικίνδυνους χωματόδρομους. Ώσπου έριξε το όχημα ανάποδα σε ένα αντιπλημμυρικό κανάλι! Ο ίδιος κατάφερε να βγει, όχι όμως και η 28χρονη γυναίκα που πνίγηκε αβοήθητη...
Ο Τεντ πανικόβλητος γύρισε πεζός στο πάρτι, επικοινώνησε με τους δικηγόρους του, άλλαξε ρούχα και ειδοποίησε την αστυνομία μετά οχτώ ώρες...
Αν ήταν άλλος στη θέση του θα πήγαινε σίγουρα φυλακή. Ο Τεντ, όμως, ήταν ένας Κένεντι και η Δικαιοσύνη τον απάλλαξε σκανδαλωδώς από κάθε κατηγορία!
Βέβαια, έκλεισε οριστικά ο δρόμος για τον Λευκό Οίκο...

Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

Το "βρόμικο '89" της ελληνικής Αριστεράς!

Όλοι είχαμε ταυτίσει το "βρόμικο '89" με την κυβερνητική συνεργασία του ενιαίου τότε "Συνασπισμού" αρχικά με τη Δεξιά στα πλαίσια της "κυβέρνησης Τζανετάκη" και στη συνέχεια με τον δικομματισμό (Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ) στην "οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα".
Λιγότερο γνωστή είναι η συμμετοχή της τότε ενιαίας Αριστεράς στις μίζες της Ζίμενς, που, ευτυχώς, ήρθαν στην επιφάνεια με τις πρόσφατες δηλώσεις Κοροβέση.
Προσωπικά θυμάμαι ότι τότε βούιζαν όλες οι κομματικές οργανώσεις πως τα δυο μεγάλα κόμματα είχαν πάρει από 200 εκατ. και ο Συνασπισμός 100! Το επιχείρημα ήταν πως "την περίοδο αυτή κάναμε συνεχώς εκλογές και τα έξοδα είναι πολλά"!
Σας θυμίζω λίγο το χρονικό των συμβάσεων εκείνης της περιόδου:
Μετά τις εκλογές του Νοεμβρίου 1989 συγκροτείται η κυβέρνηση Ζολώτα με αναπληρωτή υπουργό Οικονομίας το στέλεχος του ΣΥΝ Γ. Δραγασάκη (οι Ν. Κωνσταντόπουλος και Φ. Κουβέλης ήταν υπουργοί Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, αντίστοιχα, στην προηγούμενη κυβέρνηση Τζανετάκη).
Τον Δεκέμβριο του 1989 υπογράφεται μεταξύ του ΟΤΕ και των εταιρειών Ζίμενς-Ιντρακόμ (σύμπραξη) σύμβαση ύψους 4,5 δις δρχ. για την αγορά ψηφιακών δικτύων.
Τον επόμενο μήνα (Ιανουάριος 1990) υπογράφεται με τις ίδιες εταιρείες νέα σύμβαση ύψους 27 δις δρχ. για την προμήθεια 470.000 ψηφιακών παροχών προς τον ΟΤΕ! Στο σημείο αυτό αρχίζουν να οργιάζουν οι φήμες για χρηματισμό και των τριών κομμάτων!
Για τις συμβάσεις αυτές διετάχθη αργότερα εισαγγελική έρευνα που, όπως συμβαίνει πάντοτε, δεν ανακάλυψε τίποτα το μεμπτό...

Τετάρτη 26 Αυγούστου 2009

Δεν φταίει "η κακιά μας η μοίρα"!

Η καταστροφή είναι τεράστια, ανυπολόγιστη... Και φέρνει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή της "κυβέρνησης Καραμανλή"!
Η φωτιά ξεκίνησε το βράδυ της Παρασκευής σε μια ρεματιά μεταξύ Σέσι και Γραμματικού. Επίγειες πυροσβεστικές δυνάμεις και κάτοικοι της περιοχής την κράτησαν όλη τη νύχτα υπό έλεγχο. Η ηγεσία, όμως, της πυροσβεστικής υποτίμησε τον κίνδυνο κι αντί να στείλει αεροπλάνα απ' τις 6 το πρωί του Σαββάτου το έκανε με 2 ώρες καθυστέρηση! Ήταν πλέον αργά...

Από τη στιγμή εκείνη το ένα λάθος διαδέχεται το άλλο:

- Το υπουργείο Δημοσίας Τάξεως επιλέγει να δημιουργήσει δύο τεχνητές αντιπυρικές ζώνες για να μην περάσει η φωτιά σε Ανθούσα και Νέα Μάκρη. Έτσι μένουν αβοήθητοι οι κάτοικοι των περιοχών Παλλήνης, Πικερμίου, Διονύσου, Γραμματικού και Δροσιάς. Αργότερα ο αέρας αλλάζει κατεύθυνση, οι αντιπυρικές ζώνες καταρρέουν, καίγονται τα πάντα...
- Η κυβέρνηση για να μην κατηγορηθεί για πλημμελή αντιπυρική προετοιμασία καθυστερεί σκόπιμα να ζητήσει βοήθεια απ' το εξωτερικό. Το έκανε το Σάββατο και η βοήθεια έφτασε Κυριακή και Δευτέρα... Η μεγάλη πλάκα ήταν όταν οι ελληνικές αρχές συνέλαβαν τον Ρώσο συγκυβερνήτη του κυπριακού πυροσβεστικού αεροπλάνου επειδή πριν από δύο χρόνια δούλευε στη χώρα μας και είχε οικονομικές εκκρεμότητες με το Δημόσιο! Απίστευτο;
- Απ' τα 2.000 άτομα που υπηρετούν στις πυροσβεστικές υπηρεσίες της Αττικής στη μάχη με τις φλόγες χρησιμοποιήθηκαν μόνο 390. Εξ αυτών πολλοί παρέμειναν αδικαιολόγητα στην περιοχή της Μαγούλας. Οι άδειες κάποιων πυροσβεστών (μα είναι δυνατών να δίνονται καλοκαιριάτικα άδειες σε πυροσβέστες;) ανακλήθηκαν Κυριακή βράδυ!
Ας προσθέσουμε σε αυτά και:
- τον ανοιχτό ανταγωνισμό Παυλόπουλου-Μαρκογιαννάκη που εκδηλώθηκε ακόμη και μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες!
- την ευθύνη των Δασικών Υπηρεσιών που λειτουργούν ως μηχανισμοί πλουτισμού των γαλάζιων μεγαλοστελεχών με τη γνωστή φάμπρικα του αποχαρακτηρισμού των δασικών εκτάσεων.

- την τακτική του Σουφλιά να νομιμοποιεί τις οικοπεδοποιήσεις και ανοικοδομήσεις των δασικών εκτάσεων.
- την πρόσληψη χιλιάδων αργόσχολων "γαλάζιων παιδιών" σε Δήμους, ΔΕΗ, αγροφυλακή, υπουργεία κλπ αντί να ενισχυθούν τα σώματα των δασοφυλάκων και εποχικών πυροσβεστών...

- την απογύμνωση της Πυροσβεστικής από δεκάδες έμπειρους και ικανούς αξιωματικούς που δεν ήταν αρεστοί στην κυβέρνηση Καραμανλή. Θυμίζω πως επί ΠΑΣΟΚ αρχηγός της Πυροσβεστικής ήταν ο νεοδημοκράτης Σούρλας!
- την παροιμιώδη και διαχρονική κακοδαιμονία της απουσίας στρατηγικού σχεδιασμού, συντονισμού και συνεννόησης των διαφόρων υπηρεσιών του ελληνικού κράτους.
Κι ο Καραμανλής το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να ... επικοινωνιολογεί! Να πετάει με ελικόπτερα πάνω απ' τις φωτιές δείχνοντας με το "στιβαρό του χέρι" τις εστίες των πυρκαγιών, να επισκέπτεται τα γραφεία της Πυροσβεστικής μελετώντας βαθυστόχαστα χάρτες που δεν κατανοεί, να απαλλάσσει των ευθυνών του κάθε υπουργό και κρατικό/κομματικό παράγοντα, να συσκέπτεται στου Μαξίμου για τη διανομή δεκαχίλιαρων απ' το πουγκί του άδειου κρατικού ταμείου...

Σάββατο 22 Αυγούστου 2009

Παραπονεμένα λόγια...

Ο Βενιζέλος φαινόταν τυφλωμένος από την απατηλή λάμψη της Σμύρνης. Τα λαμπρά κτίριά της, την πνευματική της ζωή, το φιλόδοξο και ολοκαίνουργιο πανεπιστήμιό της..
Είχε την ανεδαφική προσδοκία πως η πόλη, ως λιμάνι πλέον του ελληνικού κράτους θα παρέμενε, τάχα, οικονομικός πνεύμονας της Μικράς Ασίας.
Όλ' αυτά τον έκαναν, ίσως, να παραβλέψει αρκετούς άλλους κρίσιμους παράγοντες:
α) Η γεωφυσική διαμόρφωση της δυτικής Μ. Ασίας δεν επέτρεπε τη χάραξη φυσικών συνόρων που θα εξασφάλιζαν αποτελεσματική άμυνα. Μακροπρόθεσμα θα ήταν δυσβάσταχτο ή, καλύτερα, εντελώς ανέφικτο να διατηρηθεί ο έλεγχος της περιοχής πολεμώντας διαρκώς με την Τουρκία.
β) Η Σμύρνη όφειλε την οικονομική της ακμή στο γεγονός ότι αποτελούσε την βασική έξοδο της Μ. Ασίας στο Αιγαίο. Αν μετατρεπόταν σε "ελληνικό λιμάνι" τα δεδομένα θα άλλαζαν. Η εθνικιστική Τουρκία θα διέθετε απέραντη ακτογραμμή και πολλές επιλογές ανάπτυξης άλλων λιμανιών. Η Σμύρνη θα παράκμαζε όπως η Ερμούπολη της Σύρου και, εν μέρει, η Θεσσαλονίκη.
Βέβαια, η εκ των υστέρων κριτική είναι εύκολη. Όμως τώρα, έστω και μετά από 80 χρόνια, μπορούμε να πούμε πως εκείνη την εποχή υπήρχαν κάποιοι εφικτότεροι για την πατρίδα μας στόχοι:
α) Η Δυτική Θράκη, έστω και χωρίς την Κωνσταντινούπολη, μπορούσε να ενσωματωθεί πολιτικά και στρατιωτικά στον εθνικό κορμό.
β) Η Βόρειος Ήπειρος θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την Ιταλία, τη στιγμή, μάλιστα, που θα εξέλιπε ο ελληνοϊταλικός ανταγωνισμός στη Μ. Ασία.
γ) Την Κύπρο είχαν ήδη υποσχεθεί οι Άγγλοι στον Κωνσταντίνο (Οκτώβριος 1915) με μοναδικό όρο να ενισχύσει η Ελλάδα τη Σερβία. Οι Άγγλοι σίγουρα δεν θα την αρνιόταν και στο Βενιζέλο το 1919...

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Νίκος Πλουμπίδης: ο ασκητής δάσκαλος, ο "άγιος της αριστεράς" (εκτελέστηκε στις 14 Αυγούστου 1954)

Στις 25 Νοεμβρίου 1952 οι Αρχές ανακοίνωναν τη σύλληψη του "από οκταετίας κρυπτόμενου κομμουνιστή Νικόλαου Πλουμπίδη".
Ηγετικό στέλεχος του ΚΚΕ στο Μεσοπόλεμο, ανέλαβε από το 1946 την καθοδήγηση της παράνομης οργάνωσης του κόμματος στην Αθήνα.
Δυο μέρες μετά τη σύλληψή του ο ραδιοσταθμός του ΚΚΕ απ' το Βουκουρέστι καταγγέλλει τον Πλουμπίδη ως "από 28ετίας πράκτορα της Ασφάλειας και των Άγγλων"!
Ο Νίκος κατηγορείται ανοιχτά από το ίδιο του το κόμμα ως χαφιές! Αυτός, ένα υπόδειγμα ασκητικότητας, κατηγορείται ακόμη και για ηθικές παρεκτροπές. Αμφισβητείται και το γεγονός πως έπασχε από φυματίωση, λόγω των κακουχιών που είχε περάσει απ' τα παιδικά του χρόνια, στρατευμένος στον αγώνα...
Το "κόμμα" αμφισβητεί ακόμα και την εκτέλεσή του ως "σκηνοθεσία των Αμερικάνων"!
Το ίδιο διάστημα ο Πλουμπίδης αρνείται να αποκηρύξει το ΚΚΕ. Δηλώνει σεβασμό στις αποφάσεις του, έστω κι αν είναι λανθασμένες! Ζητάει από συγγενείς και φίλους να υποταχθούν σε αυτές. Και εκφράζει την ελπίδα πως μετά από καιρό η υπόθεσή του θα επανεξεταστεί και θα δικαιωθεί...

Παρασκευή 14 Αυγούστου 2009

Λύστε το γόρδιο δεσμό!

Οι τρόποι επίλυσης των διαφορών ανάμεσα σε γειτονικές χώρες (όπως η Ελλάδα και η Τουρκία) είναι γνωστοί και συγκεκριμένοι:
1) Αν έχεις τη δύναμη (στρατιωτική, οικονομική, πολιτική) επιβάλεις στον αντίπαλο, ακόμη και δια της βίας, τις θέσεις σου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση των ελληνοτουρκικών διαφορών, καμία από τις δύο χώρες δεν φαίνεται να είναι σε μια τόσο πλεονεκτική θέση.
2) Αφήνεις την υπάρχουσα κατάσταση να διαιωνίζεται, τον εξοπλιστικό ανταγωνισμό να κορυφώνεται, την οικονομία σου να αιμορραγεί και κάθε φορά που εκδηλώνεται ένα «θερμό επεισόδιο» προσπαθείς να εκτονώσεις τα πράγματα και στο τέλος πανηγυρίζεις που δεν οδηγήθηκες σε γενική σύρραξη!
3) Αναζητάς ένα μόνιμο και νόμιμο τέλος στις διενέξεις κλείνοντας οριστικά τα ανοιχτά εθνικά μέτωπα. Ένα τέτοιο τέλος φαίνεται να αποτελεί μόνο η παραπομπή όλων των εκκρεμών ελληνοτουρκικών διαφορών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Μια τέτοια παραπομπή είχε δρομολογηθεί το Δεκέμβριο του 1999 στη Σύνοδο του Ελσίνκι αλλά εγκαταλείφθηκε το 2004 από τον σημερινό πρωθυπουργό.
Η παραπομπή των διαφορών στη Χάγη αποτελεί πλέον μονόδρομο για τα εθνικά μας θέματα. Και φυσικά πρέπει να περιλαμβάνει όλα εκείνα τα ζητήματα που προκαλούν εντάσεις και διενέξεις. Εσφαλμένα, νομίζω, ο πρώην Πρόεδρος της Δημοκρατίας θέλει να εξαιρέσουμε τις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο γιατί δήθεν αποτελούν δημιουργήματα της τουρκικής φαντασίας... Αν είναι όντως έτσι ας το κρίνει το Διεθνές Δικαστήριο! Οι δυο χώρες, Ελλάδα και Τουρκία, θα πρέπει μόλις σβήσουν τα φώτα της τελευταίας συνεδρίασης του Δικαστηρίου να βγουν από την αίθουσα χωρίς να υπάρχει πλέον μεταξύ τους καμία απολύτως διαφορά. Για να μπορέσουν έτσι να αφοσιωθούν απερίσπαστες στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου των δύο λαών.
Εννοείται πως ο ελληνικός λαός πρέπει να προετοιμαστεί κατάλληλα ώστε με νηφαλιότητα να αποδεχθεί τη διεθνή ετυμηγορία. Γιατί το Διεθνές Δικαστήριο και για την αποστρατικοποίηση των ελληνικών νησιών θα αποφανθεί και κάποιες βραχονησίδες θα παραχωρήσει στην Τουρκία και θα μας «δυσαρεστήσει» σε ορισμένα θέματα για τα οποία η εσωτερική προπαγάνδα τόσων δεκαετιών μάς «έπεισε» ότι μόνο εμείς έχουμε δίκιο! Βέβαια, αντίστοιχη προσπάθεια (και ίσως μεγαλύτερη) θα καταβληθεί και στην Τουρκία...
Πάντως, ένα είναι σίγουρο. Ότι η συνέχιση της παρούσας κατάστασης, εκτός απ’ τους μεγάλους κινδύνους που εγκυμονεί, εξυπηρετεί μόνο συγκεκριμένους «κύκλους»:
1) τους ακροδεξιούς (κληρικούς και πολιτικούς) που με τον μπαμπούλα της Τουρκίας έχουν εξασφαλίσει ένα ευρύτατο ακροατήριο, κυρίως στη Β. Ελλάδα αλλά και στο σύνολο των λαϊκών στρωμάτων της χώρας μας.
2) Τους στρατοκράτες (δυστυχώς υπάρχουν ακόμη και σήμερα τέτοιοι στην Ελλάδα) που λόγω των εκκρεμών εθνικών θεμάτων διαιωνίζουν την επιρροή τους στην κοινωνία και στην πολιτική.
3) Τα κάθε είδους «τρωκτικά» (που δεν είναι και λίγα) τα οποία πλουτίζουν από τις «μίζες», τις προμήθειες κλπ των πανάκριβων εξοπλιστικών προγραμμάτων.