Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011

Κάποιοι παίζουν με τη φωτιά...

Από νωρίς χθες το απόγευμα τα τετράγωνα γύρω απ' τη Νομική είχαν αποκλειστεί με κλούβες. Λες κι είμαστε σε πόλεμο...
Όλη τη μέρα γυρίζω και μιλάω με κόσμο. Τα πανιά της ακροδεξιάς έχουν πάρει πολύ αέρα. Εκμεταλλεύεται τις μαλακίες των ψυχασθενών της ψευτοαριστεράς και δημαγωγεί ασύστολα...
Η τσογλαναρία του ΣΥΡΙΖΑ και του ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που καθοδηγεί τους δύστυχους λαθρομετανάστες, την πάει μακριά τη βαλίτσα...
Ονειρεύονται μια σκληρή επίθεση των ΜΑΤ στους αλλοδαπούς καταληψίες που θα πυροδοτήσει μια καταστροφική και αιματηρή εξέγερση των χιλιάδων μεταναστών της Αθήνας!
Θέλουν να ξαναδούν την πόλη μας να φλέγεται και να καταστρέφεται!
Θυμάμαι πριν λίγους μήνες στα Εξάρχεια, ένας γνωστός μου, αριστερός της κακιάς ώρας (που ξέρω πως με διαβάζει), είχε πει επί λέξει: "αφού οι Έλληνες δεν θέλουν, την εξέγερση θα την κάνουμε με τους μετανάστες"...
Λοιπόν, αυτά τα "παιχνιδάκια" της "ψυχασθενικής αριστεράς" με το "άσυλο" και τους μετανάστες πρέπει να κοπούν ... σύριζα!
Δεν θα μας βγάλουν σε κάλο.
Είτε θα δούμε την ακροδεξιά να θεριεύει είτε τους μετανάστες κάποια στιγμή να εξεγείρονται μαζικά και βίαια είτε, το πιθανότερο, και τα δυο...

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Ανθ' ημών Σαμαράς;


Πριν από 80 χρόνια, ο μακαρίτης καθηγητής Ανδρέας Ανδρεάδης έγραφε πως η σύγχρονη ελληνική ιστορία είναι, ουσιαστικά, η ιστορία του δημόσιου χρέους!
Ως τώρα μετράμε πέντε επίσημες πτωχεύσεις: το 1827, επί Κολοκοτρωναίων, το 1843 επί Όθωνος, το 1893 επί Τρικούπη και το 1932 επί Βενιζέλου...
Δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο να μας κυβερνάν οι δανειστές μας.
Επί δεκαετίες υπαγόρευαν τη δημοσιονομική μας πολιτική, εισπράττοντας φόρους και δασμούς για να ξοφληθούν τα δάνεια που μας χορήγησαν.
Το 1894 ο Τρικούπαρος εξασφάλισε νέο δάνειο απ' την Αγγλία αλλά για την εξόφλησή του διπλασίασε τους φόρους!
Η τότε αντιπολίτευση οργάνωσε μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Πεδίο του Άρεως με σύνθημα "κάτω οι φόροι" και "να φύγει ο φορομπήχτης"!
Στη διαδήλωση εμφανίστηκε έφιππος με τη μεγάλη του στολή και ο τότε Διάδοχος Κωνσταντίνος.
Ο Τρικούπης ανέβηκε στα Ανάκτορα και διαμαρτυρήθηκε στο Βασιλιά Γεώργιο για την ανάμιξη του Διαδόχου στα πολιτικά πράγματα. Ο Βασιλιάς θα καλύψει το γιο του και μετά λίγους μήνες (1895) θα γίνουν εκλογές με νικητή το μέγα δημαγωγό Θεόδωρο Δηλιγιάννη (με τις άσπρες στριφτές μουστάκες).
Ο Τρικούπης δεν θα εκλεγεί ούτε καν βουλευτής, αφού στο Μεσολόγγι θα επικρατήσει ο άσημος Γουλιμής... Εξ ου και η γεμάτη παράπονο φράση του "ανθ' ημών Γουλιμής"!
Ο Δηλιγιάννης θα οδηγήσει τη χώρα στον ατιμωτικό πόλεμο με την Τουρκία το 1897 και θ' ανοίξει τις πόρτες για την μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα μας του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου...
Οι σημερινοί ηγέτες της αριστεροδεξιάς αντιπολίτευσης δεν διαφέρουν και πολύ απ' τον Δηλιγιάννη!
Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι σοβαροί πολιτικοί στις τάξεις της.
Όπως, ας πούμε, ο Γιάννης Δραγασάκης. Που κάποια στιγμή δήλωσε πως "αν βγούμε απ' το ευρώ στην πράξη θα έχουμε δυο νομίσματα: τη δραχμή, πολλαπλά υποτιμημένη, ως μέσο πληρωμής και συναλλαγής, και το ευρώ ως μέσω σώρευσης πλούτου των πλουσίων! Στις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει φιλολαϊκή έξοδος απ' το ευρώ"...

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Ποιος ψωνίζει στην Ερμού;

Στα χιλιάδες καταστήματα που έβαλαν λουκέτο και στις άδειες βιτρίνες, δεν φταίει το "Μνημόνιο"!
Αλίμονο αν πιστεύει κανείς πως χωρίς το δανεισμό της "τρόικας" και με τη χρεοκοπία στην πόρτα μας, τα καταστήματα αυτά θα ήταν γεμάτα από ευτυχισμένους και λεφτάδες καταναλωτές...
Για το σημερινό χάλι μας φταίει ένα ολόκληρο σύστημα που ήταν σάπιο και γι' αυτό κατέρρευσε εν μία νυκτί!
Ένα απλό παράδειγμα: λέγαμε πως η Ερμού είναι από τους ακριβότερους εμπορικούς δρόμους του κόσμου.
Και δεν συνειδητοποιούσαμε καν πόσο τραγελαφικό ακουγόταν αυτό!
Στη Μάντισον, στη Σανζ Ελιζέ, στην Όξφορδ στριτ πάει όλος ο πλανήτης και ψωνίζει.
Στην Ερμού ποιος πάει;
Το Κουκάκι;

Σάββατο 8 Ιανουαρίου 2011

Ναι, είμαι αισιόδοξος για το 2011!

Υπάρχουν κάποιοι που "σκίζονται" να χρεοκοπήσουμε!
Να βγούμε απ' το ευρώ και να επιστρέψουμε στη δραχμή.
Ποιοι, αλήθεια, είν' αυτοί, και τι στο διάολο θέλουν;
Είναι, σίγουρα, κάποια ξένα funds, τεράστια κερδοσκοπικά συμφέροντα, που έχουν στοιχηματίσει τσουβάλια δολάρια στην κατάρρευση του ευρώ και χωρών όπως η Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία...
Είναι και κάτι "δικοί" μας αετονύχηδες, που έβγαλαν στο εξωτερικό τα λεφτάκια τους και περιμένουν σαν τα όρνια να βγούμε απ' το ευρώ, να γυρίσει η πολλαπλά υποτιμημένη δραχμή και να αγοράσουν "τζαπέ" τις καλύτερες ελληνικές επιχειρήσεις και τα φιλέτα-ακίνητα...
Όλοι αυτοί οι μάγκες είναι που χρηματοδοτούν αυτόν τον περιφερόμενο θίασο από τους δήθεν "παγκοσμίου φήμης οικονομολόγους", που άλλη δουλειά δεν έχουν απ' το να γυρνάν απ' την μία πρωτεύουσα στην άλλη "προβλέποντας" την διάλυση της ευρωζώνης, την χρεοκοπία της χώρας μας κλπ...
Η συζήτηση για την χρεοκοπία μιας χώρας της ευρωζώνης δεν είναι καθόλου αθώα! Βλέπετε, είναι πολλά, πάρα πολλά τα λεφτά που παίζονται στη διεθνή ρουλέτα...
Κι από κοντά και τα κόμματα της ελληνικής ψευτο-αριστεράς, που κάνουν σημαία τους ό,τι πουν ή γράψουν τα "παπαγαλάκια" της διεθνούς κερδοσκοπίας! Η βλακεία δεν γνωρίζει ούτε σύνορα ούτε πολιτικό χρώμα...
Οι "μοιρολογήστρες", πριν δέκα μήνες πρόβλεπαν μετά βεβαιότητας την πτώχευση της Ελλάδας! Και, φυσικά, διαψεύστηκαν παταγωδώς! Από τότε:
- δημιουργήθηκε μηχανισμός διάσωσης της χώρας μας ύψους 110 δις
- προέκυψε και δεύτερος μηχανισμός διάσωσης και άλλων κρατών της ευρωζώνης με 750 δις
- η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δαπάνησε πάνω από 75 δις για ν' αγοράσει ελληνικά, ιρλανδικά και πορτογαλικά ομόλογα
- ο Τρισέ ενίσχυσε με πάνω από 95 δις τις ελληνικές τράπεζες
- έχει αποφασιστεί ήδη η επιμήκυνση της αποπληρωμής των 110 δις
Και μην ξεχνάμε πως:
- το δημόσιο χρέος μας, ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι πολύ μικρότερο απ' το επίσημο, αν ληφθεί υπόψιν η μεγάλης έκτασης παραοικονομία μας
- το συνολικό χρέος μας, δημόσιο και ιδιωτικό, είναι από τα μικρότερα της Ευρώπης.
Δεν υπάρχει αμφιβολία: η προσπάθεια που κάνουμε είναι σκληρή. Τα ζόρια μεγάλα...
Αλλά χωρίς το Μνημόνιο και το ευρώ τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα.
Τα εισοδήματά μας δεν θα μειώνονταν κατά 25% αλλά στο 25%!
Και δεν θα μετρούσαμε την ανεργία αλλά την απασχόληση στο 15%.
Γι' αυτό δηλώνω αισιόδοξος...