Τρίτη 31 Μαΐου 2011

Ταξίδι στο χρόνο... (Γιώργος κι Αντώνης στα 480 π.Χ.)

Εμείς οι Αθηναίοι τους Πέρσες τους «είχαμε»!
Αλλά για χάρη της εθνικής ενότητας είπαμε να βάλουμε στο παιχνίδι και τους Λακεδαιμόνιους (μαύρη η ώρα που το σκεφτήκαμε)...
Το σχέδιο που καταστρώσαμε ήταν (θεωρητικά) άψογο! Τον περσικό στρατό θα τον τσακίζαμε στις Θερμοπύλες και τον στόλο στο Αρτεμίσιο, ανοιχτά στις βόρειες ακτές της Εύβοιας.
Κάναμε, όμως, το λάθος κι αναθέσαμε την άμυνα των Θερμοπυλών στους Πελοποννήσιους.
Εκατό δικές μας δευτεράτζες να στέλναμε, ο Ξέρξης ακόμα θα πάλευε να περάσει τα στενά!
Εδώ, στο «ταψί του Μαραθώνα», στην καρακαμπίλα, κατεβήκαμε τρέχοντα απ’ τις πλαγιές της Πεντέλης και τους πήραμε τα σώβρακα!
Παίδες, μην ακούτε τι λένε τα σχολικά βιβλία και τα χαζοχαρούμενα κινηματογραφικά έργα των Αμερικάνων.
Οι Θερμοπύλες τότε δεν ήταν όπως τις βλέπετε σήμερα. Ήταν ένα στενό, ίσα που χώραγαν δυο κορμιά να περάσουν ταυτόχρονα! Δεν υπήρχε περίπτωση να περνούσαν υπό φυσιολογικές συνθήκες οι Πέρσες.
Αλλά μπορείς να εμπιστευτείς τις «ελιές Καλαμών»; Εμείς τις εμπιστευτήκαμε και να το αποτέλεσμα: πέρασαν οι εχθροί κι έφτασαν μπάι στην Αθήνα μας και την κατέκαψαν...
Τέσπα... μεγάλη πίκρα, αλλά τι να κάνουμε, έτσι είν’ η ζωή.
Κουβαλήσαμε τα γυναικόπαιδα με τα πλεούμενα στην Τροιζήνα, κι οι άντρες, από 14 και πάνω, καβαλήσαμε τις τριήρεις.
Κι εκεί που ήμασταν μπαρουτιασμένοι και βγάζαμε ατμούς απ’ τ’ αυτιά και τις μύτες, έτοιμοι να πιούμε το αίμα των Περσών με τις υψικαμίνους της Χαλυβουργικής, πετάγεται ο Μεσσήνιος και λέει:
«Όπως είπαμε και στο Ζάππειο, πρέπει να μεταφέρουμε τις γραμμές άμυνας στον Ισθμό!»
Ο ψευτόμαγκας νοιαζόταν μόνο να σώσει το σπίτι της γυναίκας του στο Ναύπλιο, το πατρικό του στη Μονεμβάσια και τους οννεδίτες απ’ την Καλαμάτα που διόρισε τσουβαλιδόν στο Μουσείο της Ακρόπολης!
Ο Γιώργος, όμως, πάτησε πόδι: «Εμείς δεν φεύγουμε από δω! Θα υπερασπιστούμε την πόλη μας!»
«Ποια πόλη σας, καλέ; Δεν έχετε πλέον πόλη, την έκαψαν οι Πέρσες!», απάντησε ο Αντωνάκης.
Αλλά ο Γιώργος ανένδοτος: «Η δικιά μας πόλη είναι οι διακόσιες τριήρεις, και είναι η μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας! Εσείς αν θέλετε φύγετε. Εμείς θα μείνουμε να πολεμήσουμε, έστω και μόνοι μας»...
Κι έτσι το 2011 έμεινε στην ιστορία!
Παίδες, κουράγιο! Το «καταραμένο» 2011 όπου να ’ναι βγαίνει!
Σε λίγο αρχίζει η φουλ τουριστική σεζόν. Κι απ’ ό,τι φαίνεται θα έρθουν πολλά μπικικίνια στη χώρα μας φέτος. Πολύ περισσότερα από πέρυσι.
Κι οι εξαγωγούλες μας, τσούκου-τσούκου, όλο και αυγαταίνουν!
Κουράγιο και το φάγαμε το βόδι!
Το 2012 τα πράγματα θα ισορροπήσουν και το 2013 θ’ αρχίσει η βελτίωση.
Μην περιμένετε και σπουδαία πράγματα. Απλά να ζούμε με στοιχειώδη αξιοπρέπεια γμτ μου...

Κυριακή 22 Μαΐου 2011

Ο Κολοκοτρώνης έδωσε τον καλύτερο ορισμό του σύγχρονου «Αριστερού»!

Μιλώντας μετά την απελευθέρωση στους νέους της Αθήνας, στην Πνύκα, είπε:
"Η προκοπή σας και η μάθησή σας να μη γίνει σκεπάρνι μόνο για το άτομό σας, αλλά να κοιτάζει το καλό της κοινότητας, γιατί μέσα στο καλό αυτό βρίσκεται και το δικό σας καλό"...

Παρασκευή 13 Μαΐου 2011

Σας θυμίζουν κάτι;

Στην Αμερική του Μεσοπολέμου...
Νέα Υόρκη: μια συμμορία, φορώντας στο πρόσωπο μαύρες κάλτσες, έκλεβε μοναχικούς γέροντες εισβάλλοντας στα διαμερίσματά τους. Πρώτα τους έδεναν, τους ξυλοφόρτωναν, τους έκλεβαν και έφευγαν...
Στην αρχή, σε μια κοινωνία εξοικειωμένη με τη βία, το θέμα περνούσε στα "ψιλά" των εφημερίδων.
Το πράγμα όμως χόντρυνε καθώς ο ξυλοδαρμός των γερόντων αγρίεψε και μερικοί απ' αυτούς πέθαναν.
Η αρχική ανησυχία έγινε αγωνία, στη συνέχεια οργή και κατέληξε σε κατακραυγή.
Κάποια στιγμή η συμμορία έγινε τσακωτή. Κι όταν οι κάλτσες βγήκαν απ' τα πρόσωπα αποκαλύφθηκε πως επρόκειτο για "άξια" τέκνα της ελληνικής γης!
Τότε ήταν που οι "Times" της Νέας Υόρκης δημοσίευσαν ένα φαρμακερό άρθρο ενάντια στους Έλληνες μετανάστες, "αυτούς τους κοντούς, μελαψούς, τριχωτούς, χαμηλόκωλους"...
Νιού Τζέρσεϋ: από νωρίς το απόγευμα μιας ανοιξιάτικης Κυριακής οι περαστικοί έγιναν μάρτυρες άγριων συμπλοκών εκατοντάδων ατόμων. Χρησιμοποιούσαν πέτρες, μπαστούνια, μαχαίρια, σπασμένα μπουκάλια...
Την άλλη μέρα οι τοπικές εφημερίδες περιέγραφαν τις αιματηρές οδομαχίες μεταξύ Ελλήνων και Ιρλανδών για τον έλεγχο του παραεμπορίου στην κεντρική πλατεία και στους γύρω δρόμους της πόλης...

Παρασκευή 6 Μαΐου 2011

Ο φίλος μου ο Νίκος...

Μου "ρίχνει" μερικά χρόνια, ένα κεφάλι και καμιά εξηνταριά κιλά!
Έχουμε κι άλλες διαφορές με το Νίκο.
Αυτός παραμένει για πολλά χρόνια ερωτευμένος με την ίδια γυναίκα (φοβερό;) και μάλιστα με τη σύζυγό του (φοβερότατο!).
Ο Νίκος γουστάρει το βόλεϋ, εγώ το ποδόσφαιρο.
Ο Νίκος είναι Εθνικός Πειραιώς, εγώ Ολυμπιακός Πειραιώς!
Ακόμα και στις ένδοξες μέρες του Εθνικού, εμείς οι γαύροι τους βλέπαμε με μισό μάτι. Κι όταν ξεμύταγαν απ΄την Καστέλα, την επικράτειά τους, έπεφταν πολλές μπούφλες...
Πιστεύω πως αν ο Νίκος ήταν ποδοσφαιρόφιλος, θα ήταν γαύρος.
Από μικρός, όμως, μπήκε στην ομάδα βόλεϋ του Νέου Φαλήρου και μπορώ να πω πως διακρίθηκε. Και, κακά τα ψέματα, το βόλεϋ είναι μακράν το δυσκολότερο ομαδικό άθλημα.
Κι όταν λέμε για ελληνικό βόλεϋ τη δεκαετία του '70, μιλάμε για πρωτόγονα πράγματα. Να φανταστείτε πως τότε ο Ολυμπιακός έπαιζε σε ένα πλωτό γηπεδάκι δίπλα στη λέσχη μας στο Πασαλιμάνι...
Η πολιτική πορεία του Νίκου, λίγο-πολύ, κλασικά εικονογραφημένα: μέλος της ΚΝΕ, στέλεχος του ΚΚΕ, μετά ΚΚΕ εσ., Μπανιάς, ΠΑΣΟΚ, υφυπουργός του Σημίτη...
Όταν η μανούλα του έμαθε πως εντάχθηκε στο ΚΚΕ, του είπε: "Αγόρι μου, τι θες με το Φλωράκη που έχει τα χέρια του βουτηγμένα στο αίμα; Γιατί δεν πας με τον Πεσμαζόγλου που είναι κύριος και μιλάει τόσο ωραία τις ξένες γλώσσες;".
Όταν αργότερα της είπε πως θα πάει στο ΚΚΕ εσ. του είπε: "Αυτός ο Φλωράκης έχει τουλάχιστον ένα 10% ακατέβατο. Ο Κύρκος μια μπαίνει στη Βουλή και μια βγαίνει"!
Κι όταν, στη συνέχεια, πήγε με τον Μπανιά, η γυναίκα απελπίστηκε: "Τουλάχιστον ο Κύρκος είναι ρήτορας! Αυτός ο Μπανιάς μιλάει και κοιμάμαι"!
Αλλά τέτοιες είναι οι μαμάδες! Μια έτσι μια γκιουβέτσι! Αλλά πολύ τις αγαπάμε...
Μεγάλη πλάκα είχε η φάση της διαγραφής του απ' το ΚΚΕ.
Ο Κώστας Τσολάκης, υπεύθυνος επαγρύπνησης του κόμματος, αξιωματικός του σοβιετικού στρατού, τον κάλεσε στο γραφείο του και του είπε: "χθες συναντήθηκες σπίτι σου με τον Κύρκο. Υπάρχουν μάρτυρες, μην μπαίνεις στον κόπο να το αρνηθείς. Πες μου ποιοι άλλοι ήταν στη συνάντηση".
Φυσικά και δεν πήρε την απάντηση που ήθελε.
Γύρισε, όμως, προς τον τοίχο, που ήταν ένας χάρτης της Ευρώπης, έδειξε τη Σοβιετική Ένωση και είπε: "Αυτό δεν θα σας αφήσουμε να το καταστρέψετε"!
Ο άνθρωπος δεν ήταν "σοβιετόφιλος".
Ήταν απλά "σοβιετικός"!