Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Δευτέρα 29 Μαρτίου 2010

Μια δήλωση που έγραψε ιστορία!

Παραμονή του Ευαγγελισμού και τα μαντάτα που φτάνουν στο ξενοδοχείο των Βρυξελλών που κατέλυσε ο Γιώργος δεν είναι καθόλου ευχάριστα.
Η συμφωνία για το μηχανισμό στήριξης της Ελλάδας συγκεντρώνει πλέον ελάχιστες πιθανότητες.
Ο Γιώργος τηλεφωνεί στον Μπαρόζο:
"Αναγκάζομαι να αναζητήσω άλλους χρηματοδότες. Δεν έχω πλέον επιλογές. Πήρα τα σκληρότερα μέτρα που έχει λάβει ποτέ ελληνική κυβέρνηση. Δεσμεύομαι να τα υλοποιήσω. Αλλά δεν μπορεί οι θυσίες των πολιτών της χώρας να γίνονται βορά στους κερδοσκόπους"...
Την Πέμπτη το πρωί η ελληνική αντιπροσωπία ενημερώνεται "αρμοδίως" πως κάτι φαίνεται ν' αλλάζει. Διαφαίνεται "μια αλλαγή στάσης της Γερμανίας"!
Στις 3 το μεσημέρι η Μέρκελ, μόλις φτάνει στις Βρυξέλλες, συγκροτεί σύσκεψη με Σαρκοζί, Τρισέ, Ρομπάι. Εκεί αποφασίζεται το είδος και το περιεχόμενο του μηχανισμού στήριξης.
Στις 4:30 ειδοποιείται ο Γιώργος να παραστεί. Του ανακοινώνεται η συμφωνία και την αποδέχεται!
Στις 5 έχουν όλα τακτοποιηθεί.
Η "μάχη των Βρυξελλών" τέλειωσε.
Η "μάχη της Ελλάδας" αρχίζει...

Παρασκευή 26 Μαρτίου 2010

Πάντως, αν δεν ήταν κι ο Γιώργος...

... τώρα θα ήμασταν στους δρόμους
και θα χτυπάγαμε τις κατσαρόλες,
όπως Αργεντινή...

Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

Κρίσιμες οι επόμενες δύο μέρες...

Από το 1999 οι Γερμανοί εκμεταλλεύτηκαν την εσωτερική αγορά και το κοινό νόμισμα για να αλώσουν με τις εξαγωγές τους τις φτωχότερες χώρες του "Νότου".
Ειδικά στην Ελλάδα προξένησαν μεγαλύτερη οικονομική καταστροφή από κείνη που προκάλεσαν την περίοδο της Κατοχής (1941-1944).
Όμως, δεν πρέπει "να τους κάνουμε το χατήρι" και να προσφύγουμε οικειοθελώς στο ΔΝΤ και στις "κακόφημες γειτωνιές των πελατών του"!
Κάτι τέτοιο θα ήταν ταπεινωτικό για τη χώρα μας και θα αποτελούσε τη μεγαλύτερη δυσφήμηση για την (ήδη) προβληματική οικονομία μας.
Γνώμη μου είναι να συνεχίσουμε να δανειζόμαστε από τις "αγορές". Έστω και με υψηλότερο επιτόκιο.
Τη διαφορά μπορούμε να την υπερκαλύψουμε ακυρώνοντας την παραγγελία των τριών γερμανικών υποβρυχίων.
Κι αμέσως να πέσουμε με τα μούτρα στη δουλειά για να (ξανα)σώσουμε τη χώρα μας. Χωρίς απεργίες, "εσωτερικούς πολέμους", συντεχνιασμούς και ατομισμούς...
Και μετά τη Σύνοδο Κορυφής στις 25-26 Μαρτίου, ανάλογα με τις αποφάσεις της, να δούμε τι θα κάνουμε με τη συμμετοχή μας στην Ευρωζώνη, χωρίς προκαταλήψεις και ιδεοληψίες.

Κυριακή 21 Μαρτίου 2010

Μας δείχνουν την πόρτα του Δ.Ν.Τ.!


Στις 15 Μαρτίου οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συμφώνησαν για την παροχή βοήθειας προς την Ελλάδα, έστω και χωρίς συγκεκριμένες δεσμεύσεις.
Στις 17 Μαρτίου η Γερμανία αλλάζει στάση. Μαζί με όλες τις ισχυρές χώρες της Ευρωζώνης (πλην Γαλλίας) σπρώχνει την Ελλάδα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Όσο η χώρα μας περνούσε φάση μεγάλης οικονομικής ανάπτυξης και καταναλωτισμού, οι Γερμανοί έκαναν τα "στραβά μάτια" στις δημοσιονομικές μας αλχημείες.
Γιατί ήξεραν πως τα κοινοτικά κονδύλια προς την Ελλάδα γίνονταν Μερσεντές, Μπε-Εμ-Βε, Πόρσε, κουζίνες Μίλε, τανκς Λέοπαρντ, "δουλειές" για τη Ζίμενς και την Χόκιφ!
Μόλις η αγελάδα του ελληνικού καταναλωτισμού "τίναξε τα πέταλα", μας δείχνουν ωμά την πόρτα εξόδου απ' την Ευρωζώνη...
Επικεφαλής του ΔΝΤ είναι ο Γάλλος σοσιαλιστής Ντομινίκ Στρος-Καν, πρώην υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, και, μάλλον, ο άνθρωπος που θα κατατροπώσει τον Σαρκοζί στις επόμενες προεδρικές εκλογές του 2012.
Δεξί χέρι του ο συμπατριώτης του Ολιβιέ Μπλανσάρ, καθηγητής μακροοικονομίας στο Χάρβαντ και στο ΜΙΤ, που έχει τη φήμη του "προοδευτικού" για τα δεδομένα του αμερικανικού κατεστημένου.
Είναι ο οικονομολόγος που πάντα έδινε μεγαλύτερη σημασία στο πρόβλημα της ανεργίας, αντί των ελλειμμάτων και του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών.
Στο πρόσφατο ταξίδι του Γιώργου στην Αμερική, ο Μπλανσάρ συναντήθηκε με τον Παπακωνσταντίνου και συμφώνησαν στα βασικά σημεία του "σχεδίου προσφυγής" μας στο ΔΝΤ. Αυτό περιλαμβάνει:
- Όχι νέα εισπρακτικά μέτρα για το 2010. Για τα επόμενα δύο χρόνια βλέπουμε... -
- Καταργούνται, σε πρώτη φάση, χωρίς καμία εξαίρεση, όλες οι θέσεις συμβασιούχων στον δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Στην πορεία μπορεί να εξεταστεί και η κατάργηση μόνιμων οργανικών θέσεων του Δημοσίου.
- Ανώτατο όριο στις συντάξεις. Αύξηση των ορίων ηλικίας άμεσα κατά δύο χρόνια και σε βάθος χρόνου κατά πέντε.
- Μεγάλες περικοπές στις "σπατάλες" σε υγεία και παιδεία.
- Απελευθέρωση της αγοράς εργασίας. Ελεύθερες απολύσεις, μικρότερα επιδόματα ανεργίας και περιορισμό της διάρκειάς τους, σύνδεση μισθών-παραγωγικότητας, που σημαίνει σημαντικές μειώσεις αποδοχών σε αρκετούς κλάδους της οικονομίας μας.
-Δανεισμός της Ελλάδας ύψους 40 δις ευρώ, σε δύο φάσεις, με επιτόκια γύρω στο 2,5%.

Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

Προβληματισμός για την παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη...

Κανείς πολιτικός δεν μας είπε την αλήθεια, ούτε το 1981 που μπήκαμε στην ΕΟΚ ούτε 20 χρόνια αργότερα που μπήκαμε στην ευρωζώνη.
Κανείς δεν μας περιέγραψε τις θετικές κι αρνητικές συνέπειες αυτών των σημαντικών γεγονότων της σύγχρονης ιστορίας μας.
Κανείς δεν μας προειδοποίησε για τους κινδύνους, ούτε μας ανέλυσε τι έπρεπε να κάνουμε ως λαός για να μην μπούμε στην "κρεατομηχανή" των "αγορών".
Αντίθετα, όλοι σχεδόν μας άφηναν να νομίζουμε πως η Ευρώπη είναι ένα ... φιλανθρωπικό ίδρυμα, που οι κουτόφραγκοι δίνουν τα λεφτάκια τους για να ζούμε εμείς κοτσάνι χωρίς να δουλεύουμε...
Με ευθύνη της πολιτικής μας ηγεσίας καλλιεργήθηκε ο μύθος ότι "τώρα, οι Έλληνες έχουμε εξασφαλισμένη την αιώνια ευημερία"! Κι έτσι, το ρίξαμε, με ήσυχη τη συνείδησή μας, στο αραλίκι, στις αρπαχτές και στις παράλογες διεκδικήσεις.
Κανείς δεν χτύπησε δυνατά το καμπανάκι του κινδύνου και δεν φώναξε πως οι Ευρωπαίοι, έτσι απλά, μας δανείζουν για να αγοράζουμε τα προϊόντα τους, και κάποια στιγμή θα κληθούμε να πληρώσουμε τον λογαριασμό.
Αποτέλεσμα; Να κατασπαταλήσουμε αντιπαραγωγικά όσα κοινοτικά χρήματα πήραμε, να καταχρεωθούμε στο βωμό ενός αδιέξοδου καταναλωτισμού, και τώρα να κινδυνεύουμε με ολοκληρωτική κατάρρευση.
Ακόμα και το ΚΚΕ, λόγω κυρίως της πνευματικής ανεπάρκειας των στελεχών του, κραύγαζε μόνο για τα "μονοπώλια", τον "κακό καπιταλισμό" κι άλλα παρωχημένα κι ακαταλαβίστικα για το ευρύ κοινό.
Σήμερα, ανήκουμε μόνο τυπικά στην Ε.Ε. Πολιτικά, οικονομικά και ψυχολογικά έχουμε ουσιαστικά αποχωρήσει...
Από τη στιγμή που οι πολιτικές ηγεσίες δεν αξιοποίησαν αναπτυξιακά τις κοινοτικές επιχορηγήσεις, η παραμονή μας πλέον στην Ε.Ε. είναι επιζήμια!
Αυτή τη στιγμή το καθαρό ποσό που "κερδίζουμε" απ' την Ε.Ε. είναι 6 δις ευρώ ετησίωσ. Η χασούρα, όμως, είναι πολύ μεγαλύτερη καθώς το κράτος χάνει πολλαπλάσια απ' τους δασμούς που απαγορεύεται να επιβάλλει, απ' την επιδείνωση του εμπορικού ισοζυγίου, την αύξηση του ιδιωτικού χρέους και τη μείωση της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων κι υπηρεσιών!

Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Στα χνάρια του Βενιζέλου ο Γιώργος!

Ο Γιώργος, αν και πρωθυπουργεύει μιας απόλυτα αναξιόπιστης, συντηρητικής και κρατικοδίαιτης χώρας, είναι ένας απ' τους πιο προοδευτικούς, ανοιχτόμυαλους και αξιόπιστους πολιτικούς στον κόσμο!
Μετά τον Ελευθέριο Βενιζέλο, ο Γιώργος είναι ο μόνος Έλληνας πρωθυπουργός που κινείται με τόση άνεση και αποτελεσματικότητα διεθνώς.
Ακολουθεί πιστά και με απόλυτη επιτυχία, τη "συνταγή επιτυχίας" του Λευτεράκη: "διεθνοποιούμε τα ελληνικά συμφέροντα και προβλήματα"!
Βέβαια, ο Γιώργος υστερεί σημαντικά σε ποιότητα συνεργατών!
Ο Ελευθέριος Βενιζέλος επαιρόταν, κι όχι άδικα, ότι έχει "πέντε υπουργούς που θα μπορούσαν άνετα να είναι Πρόεδροι της Γαλλίας"...

Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

"Πώς θα τ' αντέξετε;"

Αν μιλήσεις σήμερα με τους νέους, θα εκπλαγείς με τον σαρκασμό τους.
Ιδίως αν είναι άνεργοι πτυχιούχοι ή χαμηλόμισθοι στην έρημο του ιδιωτικού τομέα.
"Τι λες βρε παιδί μου" θα σου πουν. "Σας κόβουν το 7% των αποδοχών σας; Σας κόβουν τις φοροαπαλλαγές, σας βάζουν τεκμήρια στ' αμάξια και στα εξοχικά σας; Φοβερό! Πώς θα τ' αντέξετε; Συγκινήθηκα!"...
Τα παιδιά αυτά δεν είναι ιδιαίτερα πολιτικοποιημένα.
Αλλά έχουν διδαχθεί την πολιτική οικονομία με τον πιο σκληρό τρόπο.
Στην ίδια τους τη ζωή...

Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Απ' τον Όθωνα στον Χριστοφοράκο...

Οι "φίλοι μας" οι Γερμανοί φωνάζουν πως "οι Έλληνες καλοπερνάνε εις βάρος τους"! Η αλήθεια, όμως, είναι τελείως διαφορετική.
Για το 2008, που υπάρχουν στοιχεία, τα γερμανικά χρήματα που μπήκαν στην Ελλάδα μέσω των κοινοτικών ταμείων ήταν 1,3 δις ευρώ.
Όμως, μόνο απ' τις εξαγωγές τους προς την Ελλάδα, κέρδισαν 5,4 δις. Από τη Γερμανία εισάγουμε σχεδόν τα πάντα: οχήματα, φάρμακα, πλαστικά, μηχανολογικό εξοπλισμό, οπλικά συστήματα! Άρα είχαν καθαρό κέρδος 4,1 δις.
Χωρίς να υπολογίσουμε πως τους έχουμε παραχωρήσει σχεδόν τα πάντα, απ' το αεροδρόμιο, τα ναυπηγεία, τον ΟΤΕ...
Βέβαια, οι Γερμανοί βλέποντας πως πλέον τα καταναλωτικά περιθώρια των Ελλήνων στέρεψαν, πως δεν πρόκειται να αγοράσουμε τα πανάκριβα πολεμικά τους αεροπλάνα, ούτε να δεχτούμε τα "υποβρύχια που γέρνουν", αποφάσισαν να μας πετάξουν σαν στημένες λεμονόκουπες.
Τώρα θα στραφούν προς άλλες χώρες για εκμετάλλευση: Πολωνία, Ρουμανία, Βουλγαρία, αργότερα Κροατία και βλέπουμε...
Τα πάρε-δώσε Ελλάδας-Γερμανίας άρχισαν το 1832, οπότε και μας προέκυψε η βαυαρική δυναστεία του ανήλικου Όθωνα, δευτερότοκου (και πνευματικά καθυστερημένου) γιου του βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου Α'.
Ο Όθων, αρχαιολάτρης και υπερόπτης, "αγαπούσε την Ελλάδα, αλλά όχι τους Έλληνες"!
Την τελευταία στιγμή αποτράπηκαν τα σχέδιά του για οικοδόμηση των βασιλικών ανακτόρων στην Ακρόπολη!
Επί των ημερών του διώχθηκαν πολλοί αγωνιστές, οι παλιοί κοτζαμπάσηδες ξαναβρήκαν τις "άκρες" τους στην κεντρική εξουσία, και εγκαταλείφθηκαν όλοι οι κοινωνικοί σκοποί της επανάστασης.
Επόμενος ιστορικός σταθμός των Ελληνο-γερμανικών σχέσεων η Γερμανίδα πριγκίπισσα Σοφία, κόρη του αυτοκράτορα Φρειδερίκου και αδελφή του Κάιζερ Γουλιέλμου Β'.
Το 1889 παντρεύτηκε τον διάδοχο του ελληνικού θρόνου Κωνσταντίνο. Τον επηρέασε σημαντικά στην απόφασή του να παραμείνει η Ελλάδα "ουδέτερη" στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, κάτι που εξυπηρετούσε αποκλειστικά τα γερμανικά συμφέροντα.
Η Γερμανίδα Σοφία ήταν ουσιαστικά υπεύθυνη για την ρήξη του θρόνου με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και για τον εθνικό διχασμό του 1915-1917, μια και το συμφέρον της Ελλάδας βρισκόταν προφανώς στην πλευρά της Αντάντ (Αγγλο-γάλλων).
Οι τηλεπικοινωνίες της Ελλάδος πάντοτε ελέγχονταν απ' τους Γερμανούς.
Το 1930 η Ζίμενς ιδρύει την "Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρεία", που μετά τον πόλεμο μετονομάζεται σε "ΟΤΕ" και τυπικά περνάει στα ελληνικά χέρια.
Όμως, όλες οι κρίσιμες συμβάσεις συνάπτονται (τυχαία;) με την γερμανική Ζίμενς. Αποκορύφωμα η απόφαση της "οικουμενικής κυβέρνησης" του 1990 που αναθέτει την "ψηφιοποίηση" του ΟΤΕ πάλι στην ίδια εταιρεία. Ήταν τότε που ο μακαρίτης Χαρίλαος Φλωράκης παραδέχθηκε πως "τι να κάναμε; με τόσες εκλογικές αναμετρήσεις, δεν τα βγάζαμε πέρα οικονομικά!"...
Μπορεί το 1930 να έκανε απόβαση στην Ελλάδα η Ζίμενς, αλλά το 1941 πλάκωσε κι ο γερμανικός στρατός κατοχής!
Άρπαξαν όλα τα αποθέματα χρυσού της Τράπεζας της Ελλάδας, βούτηξαν τις καταθέσεις μας ως, δήθεν, "αναγκαστικό δάνειο", κατάσχεσαν την αγροτική παραγωγή καταδικάζοντας σε λιμοκτονία δεκάδες χιλιάδες Έλληνες, φυλάκισαν, σκότωσαν, έκαψαν...
Λίγο πριν αποχωρήσουν απ' την Ελλάδα, τέλη Αυγούστου 1944, έκαψαν και το χωριό της μάνας μου, την Φραγκίστα Ευρυτανίας. Το σπίτι του παππού μου βρίσκεται ακόμη καμένο και περιμένει τη φροϊλάιν Μέρκελ να το επισκευάσει...
Τη δόξα της Σοφίας ζήλεψε και η άλλη Γερμανίδα βασίλισσά μας, η Φρειδερίκω, σύζυγος του άβουλου και υποτονικού βασιλιά Παύλου.
Μέλος της χιτλερικής νεολαίας στα νιάτα της, φανατική αντικομμουνίστρια και υπερβολικά αρχομανής, κινούσε εκ του αφανούς τα νήματα της μετεμφυλιακής πολιτικής μας ζωής.
Αυτή ήταν που έμπλεξε σε περιπέτειες και τον Κοκό, έβαλε το χεράκι της για την αποστασία και μας οδήγησε στη δικτατορία.
Αλλά ευτυχώς που υπήρξε κι αυτή με τα τραγικά λάθη της, γιατί μπορεί ακόμα να είχαμε στην πλάτη μας το στέμμα...

Πέμπτη 4 Μαρτίου 2010

Τα μέτρα, ηπιότερα του αναμενομένου...

Μέχρι αργά χθες βράδυ, η κυβέρνησή μας δεχόταν τον ωμό εκβιασμό: αν δεν περιλάμβανε στα σημερινά μέτρα και τη δραστική μείωση των μισθολογικών δαπανών, η ελληνική οικονομία θα υφίστατο και νέα υποβάθμιση!
Τελικά, τα νέα μέτρα ήταν μαλακότερα απ' όσο φημολογούνταν:
- Ο περίφημος 14ος μισθός περικόπηκε κατά 60% κι όχι ολόκληρος.
- Οι περικοπές δεν αφορούν, προς το παρόν, τους συνταξιούχους και τους ιδιωτικούς υπαλλήλους.
- Το ΦΠΑ για τα τρόφιμα αυξήθηκε κατά 1% κι όχι 2%.
Το κακό είναι πως αυτά τα μέτρα θα "στραγγίσουν" ακόμα περισσότερο την αγορά.
Η δε ανεργία θα χτυπήσει πρωτοφανή νούμερα...
Σε τέτοιες εποχές η καλύτερη ευχή είναι "να 'χουμε την υγειά μας και τη δουλειά μας"!