Ας ξεκινήσουμε με κάτι βασικό: στην κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας δεν χωράνε πανηγυρισμοί. Δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Είμαστε όλοι χαμένοι...Τούτος ο χειμώνας είναι πολύ δύσκολος. Εξίσου δύσκολα θα είναι και τα επόμενα δύο χρόνια!
Ήδη οι Βρυξέλλες ανακοίνωσαν το πραγματικό έλλειμμα και το χρέος της Ελλάδας για το 2009. Υπολογίζονται γύρω στο 15,4% και 127% αντίστοιχα! Και το 2013 το χρέος μπορεί και να ξεπερνά το 150%!
Κακά τα ψέματα, τέτοια νούμερα δεν είναι διαχειρίσιμα...
Η κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να παίρνει διαρκώς σκληρά μέτρα. Σε πρώτη φάση αναμένονται:
- αύξηση του ΦΠΑ από 11% σε 13%
- αύξηση αντικειμενικών αξιών
- εξίσωση φόρου πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης
- αύξηση φορολογίας των τσιγάρων
- αύξηση του εισητηρίου στις αστικές συγκοινωνίες στα 1,20 ευρώ
- νέες περικοπές στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων
- κατάργηση και συγχώνευση πολλών δημόσιων φορέων
Κάτω απ' αυτές τις συνθήκες διαμορφώνονται και οι αντίστοιχοι πολιτικοί συσχετισμοί.
Η κυβέρνηση προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διατηρήσει τον πολιτικό έλεγχο, εφαρμόζοντας ταυτόχρονα τους σκληρούς όρους του Μνημονίου. Θεωρεί πως η χώρα πρέπει πάση θυσία, στην παρούσα φάση, να μην εγκαταλειφθεί απ' την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΔΝΤ...
Απ' την άλλη, η διαρκώς αλαλάζουσα αντιδημοκρατική Αριστερά και η λαϊκιστική και φοβική Δεξιά, εντελώς ανεύθυνα, επιλέγουν την "ανεξέλεγκτη χρεοκοπία", δημαγωγώντας διαρκώς και συνεργαζόμενες εκλογικώς.
Όσοι κυκλοφορούμε στο κέντρο της Αθήνας είδαμε στις τζαμαρίες των καταστημάτων που έβαλαν λουκέτο αφίσες που κόλλησαν κάποιοι "άγνωστοι" με τη φράση "κλειστόν λόγω μνημονίου"!
Λες κι αν δεν υπήρχε το Μνημόνιο και τα 110 δις της τρόικας και η χώρα είχε χρεοκοπήσει τον περασμένο Μάιο, τα μαγαζιά αυτά θα ήταν γεμάτα με ευτυχισμένους και πάμπλουτους πελάτες...
Στις κάλπες την Κυριακή συναντήθηκαν τρία μεγάλα ιδεολογικά ρεύματα της κοινωνίας μας:
- οι σοσιαλδημοκράτες του Γιώργου
- το φιλελεύθερο Κέντρο της Ντόρας
- η δημοκρατική Αριστερά του Κουβέλη.
Η ιστορία παίζει πράγματι περίεργα παιχνίδια κάποιες φορές...
Ποιος θα το 'λεγε πως μετά από 60 χρόνια θα ξαναντάμωναν οι πολιτικοί δρόμοι:
- του εγγονού του γερο-Παπανδρέου
- της κόρης του Μητσοτάκη
- του πολιτικού απόγονου του Τσιριμώκου!
Αυτές οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις οφείλουν να αναλάβουν το δύσκολο έργο της σωτηρίας της χώρας.
Στην ανάγκη να επαναδιαπραγματευτούν το Μνημόνιο, ώστε να παραταθεί η διάρκεια αποπληρωμής του χρέους. Μπας και μείνουν και λίγα χρήματα στο εσωτερικό, να αντιμετωπιστεί η ύφεση και η καλπάζουσα ανεργία...
Πολύ δύσκολο το έργο, αλλά οι καλοί οι καπετάνιοι στις φουρτούνες φαίνονται!
Ασφαλώς θα έχουν απέναντί τους μια λυσσασμένη Αριστερά και Δεξιά!
Που μύρισαν "αίμα" και τυφλωμένες, σαν τους καρχαρίες, ορμάνε στο ημιθανές κορμί της εθνικής μας οικονομίας!
Αλλά δεν πειράζει...
Πάντα έτσι ήταν τα άκρα...
Συνεχώς στο χείλος του γκρεμού βρίσκονται και στον γκρεμό θέλουν να μας ρίξουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου