
Οι απόψεις αυτές, που για τους ειδικούς ερευνητές αποτελούν τον "νεοελληνικό πρωτοεθνικισμό", καταποντίστηκαν αμέσως μετά την άλωση της πόλης, του Μυστρά και της Τραπεζούντας.
Ο όρος "Έλληνες" εμφανίζεται ξανά, σποραδικά όμως, στις αρχές του 18ου αιώνα.
Ο Ηλίας Μηνιάτης, λόγιος Επίσκοπος Καλαβρύτων που πέθανε το 1714, κάνει λόγο για την ανυπόφορη δουλεία που υφίσταται "το γένος των Ελλήνων".
Ακολουθεί ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Χρύσανθος Νοταράς, ο πρώτος Έλληνας διαφωτιστής, που πέθανε το 1731. Σε επιστολή του στον ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας γράφει χαρακτηριστικά για τη "δυστυχισμένη Ελλάδα που κατάντησε άξια για θρήνους"...
Στη συνέχεια ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Νεκτάριος αποκαλεί τους συγχρόνους του και τον εαυτό του "εμείς οι Έλληνες"!
Η χρήση, όμως, των όρων "Έλληνες" και "Ελλάδα" περιορίζεται μέχρι το 1770 σε έναν μικρό και αριθμητικά περιορισμένο κύκλο διανοουμένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου