"Τ΄ανθρακωρυχεία δεν πάνε καλά. Οι άντρες γκρινιάζουν πολύ, αλλά δεν πρόκειται ν' αλλάξουν τίποτα. Τους συμπαθώ αλλά δεν μου φτιάχνουν πολύ το κέφι...
Δεν τους έχει μείνει και πολλή απ' την παλιά τους μαχητικότητα. Μιλάνε συνέχεια για κρατικοποίηση, αλλά δεν είναι δυνατόν να κρατικοποιήσεις το κάρβουνο και ν' αφήσεις όπως έχει την υπόλοιπη βιομηχανία...
Οι άντρες έχουν πέσει σε μεγάλη απάθεια. Πιστεύουν πως αυτή η παλιοδουλειά είναι καταδικασμένη. Μαζί της είναι καταδικασμένοι κι αυτοί...
Πολλοί μιλούν για τα καλά του κομμουνισμού, αλλά δεν γίνονται και πολύ πιστευτοί. Κανείς δεν πείθεται για τίποτα. Η κατάσταση είναι χάλια. Ακόμα και με κομμουνιστικό καθεστώς κάπου θα πρέπει να πουλήσεις το κάρβουνο, κι εκεί είναι το πρόβλημα...
Έχουμε έναν τεράστιο βιομηχανικό πληθυσμό που πρέπει να τραφεί.
Οι νεαροί γίνονται θηρία επειδή δεν έχουν λεφτά για ξόδεμα. Να ο πολιτισμός κι η μόρφωσή μας! Ανέθρεψαν τις μάζες που να εξαρτώνται απόλυτα απ' το χρήμα για ξόδεμα. Μα τώρα το χρήμα τέλειωσε..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου