Σας μεταφέρω ένα σχόλιο του δημοσιογράφου Κώστα Ζούλα, που δημοσιεύθηκε στην "Καθημερινή" την προηγούμενη εβδομάδα:
"Το 2002 μετείχα σε μια δημοσιογραφική αποστολή που συνόδευε τον τότε αρχηγό της αντιπολιτεύσεως κ. Κώστα Καραμανλή στα Σκόπια και στην Αλβανία. Στο μικρό αεροσκάφος που μας μετέφερε έτυχε και κάθισα ακριβώς πίσω από τον κ. Αριστοτέλη Παυλίδη. Δεν τον γνώριζα, αλλά ήδη από την αναμονή της πτήσης μού είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το καπέλο που φορούσε. Ένα υπερμέγεθες ψάθινο σομπρέρο με κορδόνι και χάντρα το οποίο, όπως αντιλαμβάνεστε ουδόλως ταίριαζε με την περίσταση. Ήταν χειμώνας και προορισμός μας η Βαλκανική κι όχι το Μεξικό.
Ο κ. Παυλίδης όχι μόνο συνέχισε να φοράει το τεράστιο καπέλο του, αλλά με την απογείωση το χαμήλωσε, σκεπάζοντας τα δασύτριχα φρύδια και τ' αυτιά του. Σε ελάχιστα λεφτά όχι μόνον κοιμόταν, αλλά ροχάλιζε.
Η σουρεαλιστική αυτή εικόνα έγινε κάποια στιγμή αντιληπτή από τον κ. Καραμανλή ο οποίος βρισκόταν 2-3 θέσεις πιο μπροστά. Με την άκρη του ματιού του διέκρινε τη γενική θυμηδία που επικρατούσε στο αεροσκάφος και επιστρατεύοντας το χιούμορ του ρώτησε τον κ. Ρουσόπουλο: εσύ είπες να έρθει μαζί μας ο Τζον Γουέιν;"...
Αυτόν, τον "Τζον Γουέιν", επέλεξε λίγα χρόνια αργότερα να κάνει υπουργό ο "ντιβιντάκιας πρωθυπουργός" μας! Αλλά μήπως κι αυτός είναι μικρότερο "νούμερο" και λαμόγιο;
"Το 2002 μετείχα σε μια δημοσιογραφική αποστολή που συνόδευε τον τότε αρχηγό της αντιπολιτεύσεως κ. Κώστα Καραμανλή στα Σκόπια και στην Αλβανία. Στο μικρό αεροσκάφος που μας μετέφερε έτυχε και κάθισα ακριβώς πίσω από τον κ. Αριστοτέλη Παυλίδη. Δεν τον γνώριζα, αλλά ήδη από την αναμονή της πτήσης μού είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση το καπέλο που φορούσε. Ένα υπερμέγεθες ψάθινο σομπρέρο με κορδόνι και χάντρα το οποίο, όπως αντιλαμβάνεστε ουδόλως ταίριαζε με την περίσταση. Ήταν χειμώνας και προορισμός μας η Βαλκανική κι όχι το Μεξικό.
Ο κ. Παυλίδης όχι μόνο συνέχισε να φοράει το τεράστιο καπέλο του, αλλά με την απογείωση το χαμήλωσε, σκεπάζοντας τα δασύτριχα φρύδια και τ' αυτιά του. Σε ελάχιστα λεφτά όχι μόνον κοιμόταν, αλλά ροχάλιζε.
Η σουρεαλιστική αυτή εικόνα έγινε κάποια στιγμή αντιληπτή από τον κ. Καραμανλή ο οποίος βρισκόταν 2-3 θέσεις πιο μπροστά. Με την άκρη του ματιού του διέκρινε τη γενική θυμηδία που επικρατούσε στο αεροσκάφος και επιστρατεύοντας το χιούμορ του ρώτησε τον κ. Ρουσόπουλο: εσύ είπες να έρθει μαζί μας ο Τζον Γουέιν;"...
Αυτόν, τον "Τζον Γουέιν", επέλεξε λίγα χρόνια αργότερα να κάνει υπουργό ο "ντιβιντάκιας πρωθυπουργός" μας! Αλλά μήπως κι αυτός είναι μικρότερο "νούμερο" και λαμόγιο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου