Πριν από 80 χρόνια, ο μακαρίτης καθηγητής Ανδρέας Ανδρεάδης έγραφε πως η σύγχρονη ελληνική ιστορία είναι, ουσιαστικά, η ιστορία του δημόσιου χρέους!
Ως τώρα μετράμε πέντε επίσημες πτωχεύσεις: το 1827, επί Κολοκοτρωναίων, το 1843 επί Όθωνος, το 1893 επί Τρικούπη και το 1932 επί Βενιζέλου...
Δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο να μας κυβερνάν οι δανειστές μας.
Επί δεκαετίες υπαγόρευαν τη δημοσιονομική μας πολιτική, εισπράττοντας φόρους και δασμούς για να ξοφληθούν τα δάνεια που μας χορήγησαν.
Το 1894 ο Τρικούπαρος εξασφάλισε νέο δάνειο απ' την Αγγλία αλλά για την εξόφλησή του διπλασίασε τους φόρους!
Η τότε αντιπολίτευση οργάνωσε μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Πεδίο του Άρεως με σύνθημα "κάτω οι φόροι" και "να φύγει ο φορομπήχτης"!
Στη διαδήλωση εμφανίστηκε έφιππος με τη μεγάλη του στολή και ο τότε Διάδοχος Κωνσταντίνος.
Ο Τρικούπης ανέβηκε στα Ανάκτορα και διαμαρτυρήθηκε στο Βασιλιά Γεώργιο για την ανάμιξη του Διαδόχου στα πολιτικά πράγματα. Ο Βασιλιάς θα καλύψει το γιο του και μετά λίγους μήνες (1895) θα γίνουν εκλογές με νικητή το μέγα δημαγωγό Θεόδωρο Δηλιγιάννη (με τις άσπρες στριφτές μουστάκες).
Ο Τρικούπης δεν θα εκλεγεί ούτε καν βουλευτής, αφού στο Μεσολόγγι θα επικρατήσει ο άσημος Γουλιμής... Εξ ου και η γεμάτη παράπονο φράση του "ανθ' ημών Γουλιμής"!
Ο Δηλιγιάννης θα οδηγήσει τη χώρα στον ατιμωτικό πόλεμο με την Τουρκία το 1897 και θ' ανοίξει τις πόρτες για την μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα μας του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου...
Οι σημερινοί ηγέτες της αριστεροδεξιάς αντιπολίτευσης δεν διαφέρουν και πολύ απ' τον Δηλιγιάννη!
Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι σοβαροί πολιτικοί στις τάξεις της.
Όπως, ας πούμε, ο Γιάννης Δραγασάκης. Που κάποια στιγμή δήλωσε πως "αν βγούμε απ' το ευρώ στην πράξη θα έχουμε δυο νομίσματα: τη δραχμή, πολλαπλά υποτιμημένη, ως μέσο πληρωμής και συναλλαγής, και το ευρώ ως μέσω σώρευσης πλούτου των πλουσίων! Στις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει φιλολαϊκή έξοδος απ' το ευρώ"...
Δεν είναι καινούργιο το φαινόμενο να μας κυβερνάν οι δανειστές μας.
Επί δεκαετίες υπαγόρευαν τη δημοσιονομική μας πολιτική, εισπράττοντας φόρους και δασμούς για να ξοφληθούν τα δάνεια που μας χορήγησαν.
Το 1894 ο Τρικούπαρος εξασφάλισε νέο δάνειο απ' την Αγγλία αλλά για την εξόφλησή του διπλασίασε τους φόρους!
Η τότε αντιπολίτευση οργάνωσε μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Πεδίο του Άρεως με σύνθημα "κάτω οι φόροι" και "να φύγει ο φορομπήχτης"!
Στη διαδήλωση εμφανίστηκε έφιππος με τη μεγάλη του στολή και ο τότε Διάδοχος Κωνσταντίνος.
Ο Τρικούπης ανέβηκε στα Ανάκτορα και διαμαρτυρήθηκε στο Βασιλιά Γεώργιο για την ανάμιξη του Διαδόχου στα πολιτικά πράγματα. Ο Βασιλιάς θα καλύψει το γιο του και μετά λίγους μήνες (1895) θα γίνουν εκλογές με νικητή το μέγα δημαγωγό Θεόδωρο Δηλιγιάννη (με τις άσπρες στριφτές μουστάκες).
Ο Τρικούπης δεν θα εκλεγεί ούτε καν βουλευτής, αφού στο Μεσολόγγι θα επικρατήσει ο άσημος Γουλιμής... Εξ ου και η γεμάτη παράπονο φράση του "ανθ' ημών Γουλιμής"!
Ο Δηλιγιάννης θα οδηγήσει τη χώρα στον ατιμωτικό πόλεμο με την Τουρκία το 1897 και θ' ανοίξει τις πόρτες για την μόνιμη εγκατάσταση στη χώρα μας του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου...
Οι σημερινοί ηγέτες της αριστεροδεξιάς αντιπολίτευσης δεν διαφέρουν και πολύ απ' τον Δηλιγιάννη!
Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι σοβαροί πολιτικοί στις τάξεις της.
Όπως, ας πούμε, ο Γιάννης Δραγασάκης. Που κάποια στιγμή δήλωσε πως "αν βγούμε απ' το ευρώ στην πράξη θα έχουμε δυο νομίσματα: τη δραχμή, πολλαπλά υποτιμημένη, ως μέσο πληρωμής και συναλλαγής, και το ευρώ ως μέσω σώρευσης πλούτου των πλουσίων! Στις σημερινές συνθήκες δεν υπάρχει φιλολαϊκή έξοδος απ' το ευρώ"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου