Δεκαέξι αλήθειες για τον ελληνικό εμφύλιο (1946-1949)

9) Οι μαχητές του "Δημοκρατικού Στρατού" προέρχονταν κυρίως από αγροτικές και ορεινές περιοχές, οι περισσότεροι ήταν αναλφάβητοι, χωρίς αναπτυγμένη πολιτική και ιδεολογική συνείδηση. Η χειρότερή τους ήταν όταν έπρεπε να διαβάσουν κομματικά έντυπα και ρώσικη λογοτεχνία.
10) Οι γυναίκες αποτελούσαν περίπου το 30% της συνολικής δύναμης του "Δημοκρατικού Στρατού". Είχαν δικαίωμα να επιλέξουν την ένταξή τους σε μάχιμη ή μη υπηρεσία. Το 20% των μαχητών ήταν ανήλικοι, 16-18 ετών. "Παιδόπουλα να τα λυπάσαι", όπως χαρακτηριστικά έλεγε μπαρουτοκαπνισμένος καπετάνιος.
11) Στην τελευταία φάση του πολέμου (καλοκαίρι 1949) το 50% των μαχητών ήταν Σλαυομακεδόνες του Ν.Ο.Φ. (Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου). Αυτοί θεωρούσαν πως η ηγεσία του ΚΚΕ τους παραγκώνιζε. "Εμείς πολεμάμε κι οι Έλληνες διοικούν", έλεγαν. Μετά τη ρήξη ΚΚΕ-Τίτου οι περισσότεροι απ' αυτούς λιποτάχτησαν...
12) Η ηγεσία του ΚΚΕ προσπάθησε να εκμεταλλευτεί κάθε μειονότητα που ήταν δυσαρεστημένοι απ' το ελληνικό κράτος. Συγκρότησε "Τάγμα Οθωμανών" στο οποίο, όμως, δεν συμμετείχαν πάνω από 300 Πομάκοι. Τον Ιανουάριο του 1949 ο Αλβανός πρωθυπουργός Μεχμέτ Σέχου προσπάθησε να επιστρατεύσει όλους τους Τσάμηδες και να τους στείλει να πολεμήσουν στην Ελλάδα. Τελικά δεν μαζεύτηκαν περισσότεροι από 150.
13) Οι μαχητές του "Δημοκρατικού Στρατού" δεν ήταν όλοι τους εθελοντές. Στις περιοχές που έλεγχαν, ακόμη και σε πόλεις ή χωριά που καταλάμβαναν για λίγες μόνο ώρες, επιδίδονταν σε βίαιες επιστρατεύσεις ανδρών και γυναικών άνω των 14 ετών. Βέβαια, ούτε κι ο κυβερνητικός στρατός ήταν εθελοντικός. Μόνο ο ΕΛΑΣ και οι άλλες αντιστασιακές οργανώσεις της περιόδου 1941-1944 ήταν αμιγώς εθελοντικές.
14) Την περίοδο Ιανουάριος 1948-καλοκαίρι 1949 25.000 περίπου παιδιά 3-14 ετών προωθήθηκαν στις "Λαϊκές Δημοκρατίες". Περισσότερα για το λεγόμενο "παιδομάζωμα" μπορείτε να δείτε στο άλλο μας ιστολόγιο "Χαιρετίσματα στην εξουσία".
15) Ο "Δημοκρατικός Στρατός", σε αντίθεση με τον ΕΛΑΣ, ήταν απόλυτα εξαρτημένος απ' την πολιτική ηγεσία του ΚΚΕ. Το Κόμμα απαιτούσε απόλυτη πειθαρχία και καταδίκαζε το "αντάρτικο πνεύμα" και τα "καπετανάτα" που είχαν δημιουργηθεί επί γερμανικής κατοχής.
16) Στόχος του ΚΚΕ ήταν να "απελευθερώσει" ένα μεγάλο μέρος της Βόρειας Ελλάδας και να σχηματίσει κυβέρνηση με έδρα τη Θεσσαλονίκη που θα την αναγνώριζε η ΕΣΣΔ και τα υπόλοιπα Ανατολικά Κράτη. Αυτό, ουσιαστικά, σήμαινε διχοτόμηση της Ελλάδας, όπως συνέβη λίγα χρόνια αργότερα στην Κορέα...